کنترل دسترسی به ساختمان، امروزه یکی از حیاتی‌ترین مولفه‌های حفظ امنیت ساکنین و اموالی است که در ساختمان نگهداری می‌شود. درست است که دوربین‌های مداربسته تا حدودی می‌توانند به شما در رسیدن به این هدف کمک کنند؛ اما دسترسی به یک سیستم کنترلی قوی و بدون نقص برای قفل و باز کردن درب‌ها بسیار مهم‌تر است.

کنترل دسترسی به ساختمان، امروزه یکی از حیاتی‌ترین مولفه‌های حفظ امنیت ساکنین و اموالی است که در ساختمان نگهداری می‌شود.

هنگام تصمیم‌گیری در مورد خرید بهترین برند قفل دیجیتال بازار، باید همه نکات مهم در مورد شیوه کارکرد قفل را بدانید. برخی از قفل‌های دیجیتال به اسکنر اثر انگشت مجهز هستند و به نوعی قفل بیومتریک محسوب می‌شوند و برخی نیز دارای صفحه کلیدی هستند که محل ورود کد رمز به سیستم مرکزی قفل است. در بین تمام گزینه‌هایی که به عنوان قفل دیجیتال به شما عرضه می‌شوند؛ یک مدل قفل، طرفداران بیشتری دارد و آن هم قفل‌های کارتی است. در مورد خرید این مدل از قفل‌ها باید به این نکته مهم توجه کنید که چگونه کار می‌کنند و تا چه حد مطمئن و ایمن هستند. برای اینکه بدانید کدام گزینه را باید برای ساختمان خود انتخاب کنید؛ قبل از هر چیز باید با انواع کارت‌هایی که به عنوان کلید در این قفل‌ها استفاده می‌شوند آشنا باشید.

سیستم‌های ورود کارتی، بخش ضروری از امنیت و کنترل دسترسی اکثر ساختمان‌ها به خصوص مکان‌های اداری و تجاری است. البته فقط اماکن دولتی، بیمارستان‌ها و سایر مراکز عمومی به کنترل دسترسی الکترونیکی نیاز ندارند؛ بلکه اکثر ساختمان‌های تجاری، مجتمع‌های آپارتمانی، مراکزی که تأسیسات صنعتی در آنجا وجود دارد و بسیاری از انواع دیگر ساختمان‌ها، بهتر است از سیستم‌های دیجیتال برای قسمت ورودی خود استفاده کنند تا بهتر بتوانند ورود و خروج‌ها را کنترل کنند.

قفل دیجیتال کارتی چطور کار می‌کند؟

قفل‌های دیجیتال کارتی به قفل‌هایی گفته می‌شود که از کارت مخصوصی به عنوان روش احراز هویت الکترونیکی افرادی که قصد ورود به ساختمان را دارند استفاده می‌کنند. برخی از این قفل‌ها دارای اسکنری هستند که قادر است کد روی کارت را از فاصله چند سانتی‌متری نیز بخواند و برخی از آنها نیز دارای دریچه باریکی روی بدنه خود هستند و برای فعال شدن باید کارت را داخل این شکاف باریک کشید.

برای کسب اطلاعات در مورد قفل هوشمند به صفحه مورد نظر مراجعه کنید.

قفل‌های کارتی بهترین ابزار برای استفاده به عنوان قفل الکترونیکی هتلی هستند. چرا که هم بسیار ایمن می‌باشند و هم کار کردن با آنها نیاز به مهارت خاصی ندارد. قیمت پایین و مدیریت آسان از دیگر مزایای این مدل از قفل‌های دیجیتال می‌باشد. اکثر کلیدهای کارتی از پلاستیک نازک و انعطاف‌پذیر ساخته شده‌اند که تراشه و یا آهن‌رباهای خاصی در آنها تعبیه شده است. این تراشه و یا آهن‌ربا در واقع مثل کلید عمل می‌کند. شما می‌توانید بسته به مدل قفلی که انتخاب کرده‌اید؛ با نزدیک کردن کارت به اسکنر دستگاه، درب را به راحتی باز کنید. سیستم طراحی کلیدهای کارتی باعث شده که تا حدودی این کلیدها شکننده باشند. به همین خاطر اگر بابت شسکتن کارت نگران هستید؛ برندی را خریداری کنید که قفل‌های خود را با پلاستیک مستحکم‌تر و ضخیم‌تری می‌سازد.

انواع کارت قفل دیجیتال

کارت‌هایی که به عنوان کلید در ساخت قفل‌های دیجیتال کارتی مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ در قالب‌های متعددی ارائه شوند. اما رایج‌ترین آنها عبارتند از:

کارت هوشمند

کارت هوشمند یک فرمت اختصاصی است و به گونه‌ای طراحی شده است که از امنیت بالاتری نسبت به کارت‌های قدیمی برخوردار باشد. کلون کردن یا هک کردن کارت‌های هوشمند بسیار سخت‌تر از کارت‌های دیگر است. از آنجایی که این مدل از کارت‌ها فقط برای ارتباط با یک ریدر یا کارت‌خوان بسیار خاص طراحی می‌شوند؛ امکان هماهنگی با سیستم‌های قدیمی را ندارند. بنابراین در حال حاضر اگر از قفل کمد الکترونیکی یا هر نوع قفل کارتی دیگر استفاده می‌کنید که تکنولوژی ساخت آن قدیمی است؛ نمی‌توانید با خرید کارت هوشمند آن را با سیستم قدیمی خود هماهنگ (sync) کنید.

در کل اصطلاح کارت هوشمند معمولا به معنای کارت‌های RFID با فرکانس بالا است که از روش شناسایی فرکانس رادیویی برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند. قفل‌هایی که از این تکنولوژی ساخت بهره برده‌اند؛ بدون نیاز به تماس کارت با اسکنر، امکان باز کردن درب را فراهم می‌کنند. کارت‌های هوشمند نسبت به کارت‌های قدیمی‌تر، ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتری دارند. بنابراین می‌توانند اطلاعات خود را علاوه بر ذخیره‌سازی، رمزگذاری نیز کنند. به همین دلیل این کارت‌ها ایمن‌تر بوده و به راحتی نمی‌توان اطلاع آنها را کپی کرد. قفل‌های کارتی هوشمند درب معمولا شعاع عملکردی کمتری نسبت به سیستم‌های سنتی RFID دارند و حداکثر تا فاصله ۱۰ سانتی‌متر می‌توانند عملکرد مناسبی داشته باشند.

کارت Swipe

کارت‌های Swipe دارای یک نوار مغناطیسی هستند که از آن برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کنند. وقتی این کارت‌ها را روی یک ریدر یا کارت‌خوان مغناطیسی می‌کشید؛ رمز موجود در این نوار مغناطیسی توسط سیستم مرکزی قفل شناسایی شده و در صورت مطابقت با رمز اصلی، درب باز می‌شود. نوار سیاهی که پشت این کارت‌ها وجود دارد از جنس آهنربا است که مجموعه‌ای از داده بسیار طولانی را در دل خود جای داده است. هنگام کشیدن کارت در شکاف قفل، این آهنربا ولتاژ متفاوتی را در کارت‌خوان مغناطیسی ایجاد می‌کند. سپس کارت‌خوان ولتاژ متغیر را اندازه‌گیری کرده و آن را به یک اعتبار باینری تبدیل می‌کند. از آنجایی که آهنربای موجود در پشت این کارت‌ها به طور دائم کدگذاری نمی‌شود؛ بنابراین امکان بازنویسی این کد وجود دارد. پس کارت‌های مغناطیسی از نظر ایمنی، کمی ضعیف‌تر از کارت‌های هوشمند هستند. علاوه بر این قرار گرفتن در معرض میدان‌های مغناطیسی یا فرسودگی این نوار سیاه رنگ، می‌تواند داده‌های ثبت شده روی نوار را مخدوش کرده و کارت را از کار بیاندازد.

کارت NFC

کارت‌های NFC مجهز به سیستمی به نام Near Field Communication هستند که دو دستگاه الکترونیکی را قادر می‌سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این مدل از کارت‌ها به شیوه شناسایی بدون تماس کار کرده و جزء دسته کارت‌ها RFID شناخته می‌شوند. البته یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌ها میان کارت‌های RFID و کارت‌های NFC، امنیت بیشتر کارت‌ها NFC است. البته تکنولوژی ساخت این مدل از کارت‌ها گران است و به همین خاطر در حال حاضر کمتر از این فناوری برای قفل دیجیتال استفاده می‌شود.

کارت Wiegand

سیستم Wiegand که برگرفته از نام مخترع آن است؛ یکی از قدیمی‌ترین تکنولوژی‌ها برای تولید قفل‌های دیجیتال می‌باشد. این سیستم اولین بار در دهه ۷۰ میلادی توسط فردی به نام جان آر ویگاند کشف شد. ویگاند سیم آنیل شده مخصوصی را از ترکیب آهن، کبالت و وانادیوم ساخت که وقتی از نزدیکی یک میدان مغناطیسی با قدرت کافی عبور می‌کرد؛ به طور ناگهانی دچار تغییر قطب‌ها می‌شد. سپس سیم پیچ حسگری که در نزدیک این میدان مغناطیسی قرار داشت؛ این تغییر سریع را به عنوان یک پالس ولتاژ بالا دریافت کرده و به داده تبدیل می‌کرد. یک کیلد کارت Wiegand از دو خط موازی سیم کوتاه با همین مشخصات، برای ذخیره داده‌های باینری در قطب مغناطیسی خود استفاده می‌کند. هنگامی که کارت در شکاف مخصوص کارت‌خوان کشیده می‌شود؛ این سیم‌ها پالس دریافتی را به کدی متشکل از مجموعه اعداد ۰ و ۱ تبدیل می‌کنند. سپس این کد منحصربه‌فرد جهت احراز هویت به کنترل‌کننده ارسال می‌شود.

به طور کلی این مدل از کارت‌ها را نمی‌توان با استفاده از میدان‌های مغناطیسی پاک یا دوباره کدگذاری کرد. البته کارت‌های Wiegand نسبت به سایر انواع کلیدهای کارتی بادوام‌تر هستند؛ زیرا درون آنها هیچگونه ریزتراشه یا سایر اجزای شکستنی وجود ندارد. در حال حاضر استفاده از این سیستم برای تولید قفل‌های دیجیتال منسوخ شده و به جای آن بیشتر از کارت‌های هوشمند که ویژگی‌های بهتری دارند استفاده می‌شود.

اگر در مورد انواع قفل‌های دیجیتال سوالات فنی دیگری از جمله دلایل خرابی قفل دیجیتال ریموت دار دارید؛ کافیست که به دیگر مقالات ما مراجعه کنید.