فناوری به معنای واقعی کلمه کنترل زندگی ما را در دست گرفته است. زندگی ما با تکنولوژی‌های جدید به جذاب‌ترین شکل ممکن احاطه شده است. این روزها همه ما به صورت روتین از گجت‌ها، تلفن‌های هوشمند، رایانه‌ها یا لوازم خانگی هوشمند استفاده می‌کنیم. این مقاله به توضیح نحوه کار قفل‌های بیومتریک اختصاص دارد که تغییری خارق‌العاده در امنیت ساختمان‌ها ایجاد کرده‌اند.
فناوری به معنای واقعی کلمه کنترل زندگی ما را در دست گرفته است. زندگی ما با تکنولوژی‌های جدید به جذاب‌ترین شکل ممکن احاطه شده است.
قفل‌های اثرانگشتی یا همان قفل‌های بیومتریک، به صورتی رمزگذاری شده‌اند که باز کردن آنها با توسل به روش‌های قدیمی عملا غیر ممکن است. عمق و پیچیدگی فناوری که در تولید این محصولات استفاده می‌شود بسیار زیاد است. به همین خاطر تصمیم داریم در این مقاله به زبان ساده‌تری این فناوری را توضیح داده و نحوه کار قفل‌های اثر انگشتی را تشریح کنیم.
در قفل‌های مکانیکی، روزنه‌ای برای ورود کلید وجود دارد که منتهی به یک قطعه فلزی به نام مغزی می‌شود. روی این قطعه یک الگوی خاص حک شده است. این الگو مکمل الگویی است که روی بدنه کلید وجود دارد. هنگامی که کلید وارد این روزنه می‌شود؛ الگوی کلید با الگوی نقش بسته شده روی مغزی قفل تطابق پیدا کرده و کاربر با چرخاندن کلید می‌تواند قفل را باز کند.
این در حالی است که در قفل‌های اثر انگشتی درب، این روند مطابقت، با الگوی اثر انگشت به جای الگوی هندسی فیزیکی انجام می‌شود. روی پوست انگشتان‌مان الگوهای منحصربه‌فردی از برآمدگی‌ها و فرورفتگی‌ها وجود دارد. وقتی یک قفل اثر انگشتی را برای بار اول نصب و راه‌اندازی می‌کنید؛ باید الگوی روی انگشت را در حافظه آن به عنوان کلید ثبت کنید.
به این ترتیب دفعه بعد وقتی انگشت خود را روی اسکنر دستگاه قرار می‌دهید؛ قفل انگشت شما را اسکن کرده و سعی می‌کند آن را با الگوی ثبت شده از قبل مطابقت دهد. اگر این دو الگو مطابقت پیدا کنند قفل باز می شود؛ در غیر این صورت قفل بوق می‌زند و اجازه دسترسی صادر نمی‌کند. بنابراین می‌توان گفت که در این روند انگشت شما به عنوان کلید عمل می‌کند.
اثر انگشت هر فردی منحصربه‌فرد است و الگوی روی آن در طول زندگی‌اش تغییر نمی‌کند. جزئیات الگویی که روی انگشت شماست بسیار مهم و شگفت‌انگیزتر از آن چیزی است که تصور کنید. اثر انگشت را نمی‌توان به این راحتی تغییر داد و یا از روی آن کپی‌برداری کرد. اثر انگشت اقیانوسی از رمز و راز هایی است که هنوز هم بسیاری از دانشمندان، مهندسان، زیست‌شناسان، انسان‌شناسان و محققان به عمق‌شان پی نبرده‌اند.
قفل اثر انگشتی دارای یک اسکنر مخصوص برای خوانش الگوی روی پوست انگشتان دست است که عملکرد پیچیده‌ای دارد. با این حال ما سعی داریم عملکرد کلی این مدل قفل هوشمند را تا حد امکان ساده توضیح دهیم. قفل اثر انگشتی الگو روی انگشت را اسکن کرده و آن را به داده‌های عددی تبدیل می‌کند. اما قبل از هر چیز باید قفل را تنظیم کنید.
برای تنظیم یک قفل اثر انگشتی باید بعد از نصب، داده‌های مربوط به الگوی روی پوست انگشت خود را به سیستم وارد کنید. این داده‌ها توسط مغز متفکر قفل به فرمت عددی یا همان فرمت باینری تبدیل می‌شود. سپس این الگوی ذخیره شده تا برای مراجعات بعدی استفاده شود. به این صورت قفل مطابق داده‌های ورودی شما تنظیم می‌شود.
بعد از تنظیم، هر زمان کسی انگشت خود را روی اسکنر دستگاه قرار دهد؛ اسکنر اثر انگشت ثبت شده در حافظه قفل را با الگوی اسکن شده که به داده‌های عددی تبدیل شده است مطابقت می‌دهد. اگر این دو الگو کاملا منطبق بر هم باشند؛ قفل بدون دردسر باز می‌شود. بنابراین قفل درب برای افراد ناشناسی که اثر انگشت‌شان در تنظیمات اولیه وارد نشده باشد، باز نمی‌شود؛ زیرا اسکنر تشخیص می‌دهد که الگوی روی پوست فرد ناشناس، با الگوی از پیش ذخیره شده مطابقت ندارد.
قطعا خیر. بسته به مدل قفلی که انتخاب می‌کنید؛ حجم حافظه دستگاه تغییر می‌کند. بنابراین می‌توانید اثر انگشت سایر اعضای خانواده یا اشخاص مورد اعتماد خود را وارد حافظه دستگاه کرده و به این ترتیب به آنها اجازه دسترسی بدهید. اما در مورد حافظه دستگاه‌های مختلف محدودیت‌هایی نیز وجود دارد که تابعی از عوامل مختلف مانند برند قفل است.
روند تطبیق الگوها در قفل‌های اثر انگشتی بر اساس یک الگوریتم خاص انجام شده و از اهمیت بالایی برخوردار است. معمولا الگوریتم تطبیق مورد استفاده در این محصولات، الگوریتم تطبیق Minutia است. با استفاده از این الگوریتم، وقتی انگشت خود را روی اسکنر قرار می‌دهید؛ نقاط خاصی روی پوست انگشت شما مشخص می‌شود. الگوریتم Minutia توسط دو نمونه مختلف از قالب‌های اصطکاکی برجستگی پوست تشکیل می‌شود.
اطلاعات دریافتی از این نقاط خاص با پارامترهای دیگر مانند موقعیت و جهت ترکیب می‌شوند. اگر از اسکنر اثر انگشت گوشی هوشمند استفاده کرده باشید حتما متوجه این موضوع شده‌اید. اکثر تلفن‌های هوشمند در ابتدای راه‌اندازی سیستم خوانش اثر انگشت، از شما می‌خواهند که انگشت خود را از جهات و موقعیت‌های مختلف روی پد مخصوص بکشید. در مورد قفل اثر انگشتی نیز به همین صورت است. همانطور که قبلا ذکر شد؛ الگوهای دریافتی به الگوهای اعداد تبدیل شده و سپس با اثر انگشت‌های ثبت شده از قبل تطابق داده می‌شوند. اگر این داده‌ها با هم مطابقت داشته باشند؛ یک چراغ سبز رنگ روی LED دستگاه روشن شده که علامت باز شدن قفل است.
